ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
یک دردهایی را باید تنهایی کشید به دوش .
و از این تنهایی گریزی نیست .
فقط می شود کاهلانه به تعویقش انداخت .
اما سرانجام توی یک غروب خیلی موذیانه و بی صدا به سراغت می آید .
می فهمی دیگر وقتش شده .
به این تنهایی ، به این مدل تنهایی ها نباید یه چشم یک مصیبت که به چشم یک فرصت نگاه کرد .
باید آن را پذیرفت با آغوش باز و صمیمانه دستش را فشرد .
و این شروع یک پوست اندازی طولانی بود . یک انزوای خودخواسته....